Exact matches only
//  Main  //  Menu

 
☰︎ Menu | 🔍︎ Search  //  Main  //   🖖︎ Prayers & Praxes   //   📅︎ Prayers for Civic Days on Civil Calendars   //   United States Civil Calendar   //   🇺🇸 Abraham Lincoln's Birthday (February 12th)   //   אָ, קאפּיטאן! מײַן קאפּיטאן!‏ | O Captain! My Captain!, an elegy for President Abraham Lincoln by Walt Whitman (1865), Yiddish translation by Eliezer Meler (1940)

אָ, קאפּיטאן! מײַן קאפּיטאן!‏ | O Captain! My Captain!, an elegy for President Abraham Lincoln by Walt Whitman (1865), Yiddish translation by Eliezer Meler (1940)

TABLE HELP

Translation (Yiddish)Source (English)
א, קאפיטאן! מײן קאפיטאן!
די מורא׳דיקע רײזע איז געענדיקט שױן;
די שיף איז אלע שטורעמם דורך,
ס׳איז אונזערער דער לוין;
מיר זײנען שוין בײם האפן באלד,
עס שאלט דאָם פאָלק אין פרײדיקן עקסטאז;
און צו דער בראװער שיף געװאגטער,
זײנען אױגן גאפנדיק געװענדט;
O Captain! My Captain!
our fearful trip is done;
The ship has weather’d every rack,
the prize we sought is won;
The port is near, the bells I hear,
the people all exulting,
While follow eyes the steady keel,
the vessel grim and daring:
נאָר, א, הארץ! הארץ! הארץ!
א, איר בלוטנדיקע טראָפּנס רױט,
אויפן דעק געפאלן איז מײן קאפּיטאן
און ליגט דאָרט קאלט און טױט.
But O heart! heart! heart!
O the bleeding drops of red,
Where on the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
א, קאפּיטאן! מײן קאפּיטאן!
װאך־אױף און הער דאָם גלאק־געקלאנג;
שטײ־אױף —
די פאָנען פלאטערן
פאר דיר און דער טרומפּײטער שאלט;
פאר דיר די קראנצן און בוקעטן גרײט,
פאר דיר די ברעגן פול געדראנג;
צו דיר די כװאליענדיקע מענגע רופט,
צו דיר די פּנימ׳ער געװענדט;
O Captain! My Captain!
rise up and hear the bells;
Rise up —
for you the flag is flung—
for you the bugle trills;
For you bouquets and ribbon’d wreaths—
for you the shores a-crowding;
For you they call, the swaying mass,
their eager faces turning;
אָט דא, קאפּיטאן! פאָטער מײנער!
אונטער דײן קאָפּ מײן האנט געשפּרײט;
עס מוז א חלום זײן, אז אױפן דעק,
ביסטו געפאלן קאלט און טױט.
Here captain! dear father!
This arm beneath your head;
It is some dream that on the deck,
You’ve fallen cold and dead.
עס ענטפערט ניט מײן קאפּיטאן,
די ליפּן זײנע שטום אץ בלײך;
מײן טאטע פילט מײן אָרעס ניט;
קײן װילן און קײן חױך;
די שיף געאנקערט שטײט אין זיכערקײט,
פון רײזע שרעקלעכער צוריק;
שױן איז די לעצטע רײזע —
אױס, איר זיג איז גרױס.
My Captain does not answer,
his lips are pale and still;
My father does not feel my arm,
he has no pulse nor will;
The ship is anchor’d safe and sound,
its voyage closed and done;
From fearful trip, the victor ship,
comes in with object won;
א, ברעגן, שאלט! א, גלעקער, קלינגט!
נאר איך אלײן מיט טרויער־טריט,
גײ אום און היט מײן קאפּיטאן,
װאָס ליגט דאָ קאלט און טױט.
Exult, O shores, and ring, O bells!
But I, with mournful tread,
Walk the deck my captain lies,
Fallen cold and dead.

O Captain! My Captain!” is an elegy written in 1865 by Walt Whitman, a poem on the tragic death of American president Abraham Lincoln. The poem was first published in the pamphlet Sequel to Drum-Taps which assembled 18 poems regarding the American Civil War, including another Lincoln elegy, “When Lilacs Last in the Dooryard Bloom’d”. It was included in Whitman’s comprehensive collection Leaves of Grass beginning with its fourth edition published in 1867.

Source(s)

Loading

 

Loading

 


 

 

COMMENTS (read/leave a public comment or correction)

Comments, Corrections, and Queries